امکان پذیر سال‌های سال با شنوایی طبیعی زندگی کرده باشید و یک دفعه یک روز که از خواب بیدار می‌شوید، فهمید شوید یکی از گوش‌هایتان نمی‌شنود. یا امکان پذیر اختلال شنوایی خفیف داشته باشید و طی چند روز شنوایی‌تان را کاملا از دست بدهید. این قضیه که ناشنوایی در قسمت حسی‌عصبی (گوش داخلی) یا سکته گوش ناگهانی نامیده می‌بشود، طبق معمول در یک گوش و در موارد نادر در هر دو گوش اتفاق می‌افتد. این اتفاق احتمالا شما را دلواپس کند و جستوجو راه تشخیص و درمان سکته گوش باشید. برای کسب اطلاعات زیاد تر درمورد این عارضه تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
سکته گوش چیست؟
سکته گوش به‌علت اشکال در اندام‌های حسی گوش داخلی تشکیل می‌بشود. افرادی که دچار ناشنوایی ناگهانی خواهد شد، طبق معمول ابتدای صبح و سپس از بیدارشدن از خواب فهمید خواهد شد که شنوایی خود را از دست داده‌اند. دیگر افراد وقتی فهمید سکته گوش خواهد شد که از گوششان برای کارهایی همانند جواب‌دادن به تلفن منفعت گیری می‌کنند. برخی افراد درست قبل از ازدست‌دادن شنوایی، صدای انفجار بلندی را خواهد شد.
خوشبختانه زیاد تر موارد سکته گوش موقتی و درمان‌شدنی‌اند. یقیناً بعضی اوقات افراد مبتلا به پزشک مراجعه نمی‌کنند، چون فکر می‌کنند که شنوایی آنها به‌علت حساسیت، عفونت سینوس، جرم گوش یا دیگر بیماری‌های شایع افت اشکار کرده است. به یاد داشته باشید که علائم سکته گوش ناگهانی نوعی اورژانس پزشکی است و باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. در نیمی از افراد مبتلا به سکته گوش طبق معمول یکی‌دو هفته سپس از سکته گوش همه یا بخشی از شنوایی خودبه‌خود برمی‌گردد، اما تأخیر در تشخیص و درمان امکان پذیر تاثییر درمان را افت دهد. درمان به‌موقع حداقل گمان بهبودی بخشی از شنوایی را افرایش می‌دهد.
شیوع سکته گوش
کارشناسان تخمین می‌زنند که سالانه از هر ۵۰۰۰ نفر ۱ تا ۶ دچار این عارضه خواهد شد. از آنجایی که این بیماری طبق معمول بدون تشخیص رها می‌بشود، تعداد موارد تازه هرسال زیاد تر می‌بشود. سکته گوش امکان پذیر در هر سنی اتفاق بیفتد، اما زیاد تر در بزرگ‌سالان و در اواخر ۴۰سالگی و اغاز ۵۰سالگی دیده می‌بشود.
علت سکته گوش
بیش از ۹۰درصد موارد سکته گوش بدون علت اشکار است و سکته گوش نزدیک به ۱۰درصد از افراد علت اشکار دارد. عوامل مختلفی امکان پذیر در ابراز این بیماری نقش داشته باشند، از جمله:
- عفونت‌های ویروسی و باکتریایی همانند بیماری لیم یا مننژیت باکتریایی؛
- صدمه به سر؛
- بیماری خودایمنی همانند سندروم کوگان؛
- مصرف داروهای خاص برای درمان سرطان یا عفونت‌های شدید؛
- مشکلات جریان خون؛
- اختلالات عصبی همانند میگرن و مالتیپل اسکلروزیس؛
- باروتروما یا عدم اعتدال سختی بین گوش داخلی و گوش بیرونی؛
- تومور روی عصب متصل‌کننده گوش به مغز؛
- اختلالات گوش داخلی همانند بیماری منییر.
زیاد تر این موارد با علائمی همراه‌اند که تشخیص را راحت می‌کنند. مورد فرد دیگر که باید در نظر گرفت، این است که افت شنوایی در یک گوش اتفاق افتاده است یا هر دو گوش. برای مثال اگر افت شنوایی در یک گوش باشد، گمان وجود تومور روی عصب شنوایی را باید رد کرد. بیماری خودایمنی هم امکان پذیر بر شنوایی یک یا هر دو گوش تاثییر بگذارد.
علائم سکته گوش
افراد مبتلا به سکته گوش ناگهانی طبق معمول چند علامت دارند، از جمله:
- حس پربودن گوش؛
- سرگیجه؛
- سکته گوش شبانه (طبق معمول سپس از بیدارشدن فهمید نوشته خواهد شد)؛
- اعتدال نداشتن؛
- زنگ‌زدن یا وزوز گوش.
تشخیص سکته گوش
برای بازدید دقیق‌تر گوش باید به متخصص شنوایی یا متخصص گوش‌و‌حلق‌و‌بینی مراجعه کنید. اگر علائم سکته گوش ناگهانی دارید، پزشک باید دیگر عوامل عرصه‌ساز افت شنوایی همانند انسداد گوش ناشی از مایع یا جرم گوش را رد کند. برای تشخیص سکته گوش ناگهانی بدون علت، پزشک باید طی چند روز سپس از اغاز علائم آزمایش ادیومتری تون خالص انجام دهد تا هرگونه افت شنوایی حسی‌عصبی را بازدید کند.
تست شنوایی‌سنجی دو مؤلفه دسی‌بل یا حجم صدا و فرکانس یا همان بلندی و مقداری صدا را در نظر می‌گیرد. در واقع با شنوایی‌سنجی تون خالص پزشک فهمید می‌بشود که بلندی زیر و بم صدا چه مقدار باید باشد تا شما آن را بشنوید. یکی از نشانه‌های احتمالی سکته گوش ازدست‌دادن حداقل ۳۰ دسی‌بل در ۳ فرکانس متصل طی ۷۲ ساعت است. این افت شنوایی همانند این است که شما یک مکالمه را به‌صورت پچ‌پچ یا پچ پچ بشنوید. از طرفی امکان پذیر تغییرات ناگهانی و ظریف فرد دیگر در شنوایی تشکیل شوند که تشخیصشان تست‌های فرد دیگر نیاز دارد.
اگر بیماری شما تشخیص داده بشود، به گمان زیاد پزشک برای تشخیص علت عرصه‌ای آن آزمایش‌های اضافی تجویز می‌کند، از جمله:
درمان سکته گوش
زیاد تر افراد مبتلا به سکته گوش سریع طبق معمول یکی‌دو هفته سپس از این اتفاق همه یا بخشی از شنوایی خود را به دست می‌آورند. درمان سکته گوش ناگهانی با دقت به تشخیص پزشک انجام می‌بشود. رایج‌ترین درمان بیماری، به‌خصوص وقتی که علت آن اشکار نیست، منفعت گیری از کورتیکواستروئیدهاست. استروئیدها می‌توانند هر اختلالی را درمان کنند و طبق معمول در افت التهاب، افت ورم و پشتیبانی به بدن برای مبارزه با بیماری نقش دارند. در قبل استروئیدها به‌صورت قرص منفعت گیری می‌شدند، اما تزریق استروئید به گوش میانی هم به‌اندازه مصرف خوراکی آن مؤثر است؛ دارو به‌سمت گوش داخلی حرکت می‌کند و برای افرادی سودمند است که نمی توانند استروئید خوراکی مصرف کنند یا از عوارض جانبی دارو پرهیز می‌کنند. استروئیدها برای اثربخشی بهتر باید هرچه سریعتر و حتی قبل از رسیدن نتیجه آزمایش مصرف شوند. درمانی که زیاد تر از ۲ تا ۴ هفته به تأخیر بیفتد، امکان پذیر با افت شنوایی دائمی همراه بشود.
اگر پزشک علت عرصه‌ای بیماری را تشخیص دهد، امکان پذیر درمان‌های اضافی تجویز کند. برای مثال اگر علت سکته گوش عفونت باشد، امکان پذیر پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز کند. اگر داروهای دریافتی برای گوش زیان اور بوده باشند، امکان پذیر پزشک آن دارو را تحول هد. اگر بیماری خودایمنی جهت دعوا سیستم ایمنی به گوش داخلی شده باشد، امکان پذیر پزشک برای سرکوب ایمنی دارو تجویز کند.
سکته گوش و نوروم آکوستیک
ازدست‌دادن ناگهانی شنوایی طبق معمول با التهاب حلزون گوش مرتبط است، اما در موارد نادر امکان پذیر نشانه نوروم آکوستیک باشد که شوانوم دهلیزی هم نامیده می‌بشود. نوروم آکوستیک نوعی تومور خوش‌خیم است که در عصب دهلیزی تشکیل می‌بشود. این تومور خوش‌خیم طبق معمول در اسکن امآرآی و سپس از توانایی تحول یا برهم‌خوردن تقارن شنوایی در بیمار تشخیص داده می‌بشود.
سپس از تشخیص نورومای آکوستیک، پزشک با منفعت گیری از اسکن امآرآی تومور و رشد آن را بازدید می‌کند. این تومور سالانه ۱ تا ۲ میلی‌متر رشد می‌کند و امکان پذیر به عصب گوش داخلی سختی داخل کند و رسوبات پروتئینی را به گوش داخلی بریزد. این قضیه احتمالا جهت افت شنوایی و سرگیجه بشود. زیاد تر بیماران ازدست‌دادن پیش‌رونده شنوایی را توانایی می‌کنند و باید هرگونه تحول در شنوایی را در طول زمان بازدید کنند.
درمان نوروم آکوستیک
چند روش برای درمان نوروم آکوستیک وجود دارد، از جمله:
- مشاهده رشد تومور: همه نوروم‌های آکوستیک رشد نمی‌کنند، به این علت به درمان نیاز ندارند. اگر تومور رشد کند، در طول زمان مشکل تشکیل می‌کند. حتی اگر تومور رشد نکند، امکان پذیر روی شنوایی تاثییر بگذارد.
- منفعت گیری از تشعشعات استروتاکتیک: تشعشعات استروتاکتیک در زیاد تر موارد رشد تومور را متوقف می‌کند. این روش طبق معمول برای تومورهای کوچک و وقتی منفعت گیری می‌بشود که بیمار به‌علت مشکلات دیگر نمی‌تواند جراحی کند. هرچند این روش برای افت رشد تومور مؤثر است، گمان دارد که تشعشعات در طول زمان با افزایش خطر ازدست‌دادن شنوایی مرتبط باشند.
- برداشتن تومور با میکروسرجری: جراحی برداشتن تومور گمان نگه داری شنوایی را افزایش می‌دهد، اما عوامل گوناگون همانند اندازه و موقعیت تومور امکان پذیر بر نتیجه و دوره درمان هر فرد تاثییر بگذارند. سابقه سکته گوش یا افت شنوایی هم می‌تواند در نگه داری شنوایی سپس از جراحی نقش داشته باشد.
شما بگویید
شما چه مقدار با سکته گوش آشنایی دارید؟ آیا این عارضه را توانایی کرده‌اید؟ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.
