۲۰ آگوست ۱۹۷۵، وایکینگ ۱ به فضا پرتاب شد تا بعد از ۳ اصلاح مسیر در ۱۹ ژوئن ۱۹۷۶ داخل مدار مریخ بشود.

وایکینگ ۱ ناسا اولین فرود واقعاً موفق را روی مریخ انجام داد. فرودگر «Mars 3» اتحاد جماهیر شوروی سال ۱۹۷۱ ادعا کرد اولین فرود موفق را روی مریخ داشته است اما چند ثانیه بعد از فرود تماس با فضاپیما قطع شد.

هر ۲ مأموریت وایکینگ ناسا ترکیبی از مدارگرد و فرودگر برای کاوش مریخ می بود که مهندسان از جزئیات بی‌سابقه‌ای در ساخت آنها منفعت گیری کردند. درمجموع، ۲ مدارگرد وایکینگ ۵۲۶۶۳ عکس از مریخ به زمین فرستادند و نزدیک به ۹۷ درصد از سطح آن را با وضوح ۳۰۰ متر نقشه‌برداری کردند. فرودگرها نیز ۴۵۰۰ عکس از ۲ محل فرود گرفتند.

بعد از فرود، وایکینگ ۱ از محیط اطراف خود اغاز به گرفتن‌ عکس‌های باکیفیت (در ۳ رنگ) کرد. این چنین یک پانورامای ۳۰۰ درجه از محیط اطرافش گرفت که نه‌تنها قسمت‌هایی از خود فضاپیما، بلکه دشت‌های درحال چرخش اطراف را نیز نشان می‌داد.

ابزارها دماسنج، دمای مریخ را از منفی ۸۶ درجه سانتی‌گراد قبل از طلوع، تا منفی ۳۳ درجه سانتیگراد بعدازظهر ثبت کردند. بااین‌حال لرزه‌سنج روی فرودگر کار نکرد.

درحالی‌که مأموریت اولیه برای وایکینگ ۱ و ۲ در نوامبر ۱۹۷۶ به آخر رسید، فعالیت‌ها از طریق مأموریت «گسترش یافته‌» و مأموریت «ادامه» پیگیری شد.

فرودگر تا ۱۱ نوامبر ۱۹۸۲ کار می‌کرد اما فرمان نادرست ارسال شده‌ از زمین تبدیل قطع ربط با آن شد. کوششهای زیاد تر برای بازیابی تماس ناموفق می بود.